Wie zijn de kunstenaars van Kunstcafé Rivierenland en hoe gaat het met ze in deze bijzondere tijd. In deze serie willen we, door middel van een vier tal vragen, jullie kennis laten maken met de kunstenaar.

Dit keer aan het woord: Cor van Kesteren

Hoe en wanneer is de kunstenaar in jou ontstaan en waar sta je nu?

Het was 2013, met wat familie waren we bij elkaar op een terras op de Grote Markt te Gorcum.
Op dat moment was er in het Gorcums museum de tentoonstelling zwart & wit / Black & White. Die tentoonstelling werd georganiseerd ter gelegenheid van het naderende afscheid van Piet Augustijn als conservator hedendaagse kunst van van het Gorcums museum. Piet had zelf deze tentoonstelling samengesteld met kunstenaars waarmee hij in zijn periode als conservator had mogen werken.
Bij de familie groep was ook Marja,  een nicht uit Enkhuizen aanwezig, trouwens zelf een niet onverdienstelijk keramiste, welke veel belangstelling had voor Kunst en zwart & wit in haar werk is terug te vinden, was een bezoek aan aan de tentoonstelling natuurlijk voor de hand liggend.
Bij het bekijken van enkele werken, zij ik tegen Marja: Dat zou ik ook wel kunnen!
Waarop haar antwoord was: DOEN COR, GEWOON DOEN.

Zo is het begonnen.

Waar sta ik nu?

Zeven jaar later sta ik in een “Kunstwereld” waar ik toch wel een plaatsje heb gevonden. Ik heb regelmatig exposities gehad, op kunstmarkten gestaan en bovenal met heel veel plezier de exposities van Kunstcafe Rivierenland, Het geheim van Fort Vuren, Gorcums Gouden eeuw – Nu en Na de Stilte meegemaakt.

Wanneer ben je in jou herinnering voor het eerst in aanraking gekomen met kunst?

Naast een altijd wel aanwezige belangstelling voor kunst, is er misschien wel een inspiratiebron. Ik zou dan de iets oudere, maar toch leeftijdsgenoot en oud Gorcums kunstenaar, Ad Dekkers willen noemen.
Hem en ook andere Gorcumse kunstenaars, van die tijd, heb ik altijd gevolgd.  Al is de grootste waardering pas later gekomen.
Het Symposion van 1974, heb ik van buiten Gorcum gevolgd.  Maar die van 2005 heb ik zeer bewust meegemaakt. Als als medewerker van de  De Stad Gorinchem, heb ik vrij veel veel over het Symposion voor die krant geschreven.  

Wie of wat heeft jou aangezet iets met jou talent te gaan doen.

Dat is de door al genoemde nicht, Marja Berends Van Loenen in de eerste vraag
Maar als basis moest mijn werk zijn gemaakt van voornamelijk gebruikt materiaal. De inspiratie hiervan heb ik ontleend aan Gerard van Kleij.
Gerard heeft jaren in de Westwagenstraat een winkel /atelier Ontwerp 2 gehad. Ooit heb ik ook over Gerard een stuk voor De Stad geschreven en daarna nog vele malen een bezoek gebracht, En daarbij heel veel inspiratie opgedaan.
Door te werken met gebruikte materialen is er a: heel veel materiaal aanbod en b: er zijn genoeg mogelijkheden met ontzettend veel variatie, Dat geeft een enorme boost om maar door te gaan.

Waar ben je nu mee bezig? Waar loop je in deze coronatijd tegen aan, of zie je juist de voordelen van de beperkingen in deze tijd?

Na de expositie – Na de Stilte  –  ben ik eerst druk geweest met het maken van twee opdrachten. Deze waren een vervolg op de expositie. Deze waren corona gerelateerd n.l. de draadfiguren “Samen:  en “Gezin”.
Nu staat de productie even stil. Dat is iets onwerkelijks voor mij, omdat ik jaren een hoge productie had. Maar alles heeft een oorzaak, de reden is dat wij gaan verhuizen naar een appartement. Ik weet nog niet of ik door ga met het maken van (deze) kunst. Daarvoor zal ik een andere werkplaats moeten vinden. Het is dus mogelijk dat project Hugo de Groot mijn laatste “kunstje” wordt.

 Kijk voor meer werk van Cor in zijn portfolio